Posljednjih
nekoliko godina u Republici Srpskoj se konstantno vodi priča o (samo što nije)
dolasku nevjerovatno moćnih i velikih stranih kompanija koje će uložiti ogroman
kapital u proizvodne pogone, otvoriti hiljade novih radnih mjesta i potpuno
preokrenuti ekonomsku sliku ovog našeg životnog i radnog prostora. Pompezno su
najavljivane, i dalje se najavljuju, investicije koje se mjere u stotinama
miliona i milijardama KM. Nekoliko kompanija je došlo i uložilo određeni novac.
Neke su i otišle i ostavile pustoš za sobom. Neke duguju milione neizmirenih
poreznih obaveza.
Surova je
istina da je priča o velikim stranim investicijama jedna velika zabluda. Nije
mi namjera okriviti ljude iz Vlade koji rade na dovođenju stranih investitora
da lažu, ali potpisivanje protokola o saradnji i ostvarivanje značajnih
kontakata (kako se u Vladi vole pohvaliti) nema nikakav obavezujući karakter i
zapravo ne znače ništa.
Ozbiljni
strani investitori neće doći sve dok uslovi poslovanja ne budu atraktivni, a
domaća ekonomija razvijena. Najbolji poziv stranim ulagačima su jake domaće
kompanije i stabilna privreda, vladavina zakona i stabilna poreska politika,
solidna kupovna moć stanovništva i obrazovan radni kadar. Sa sadašnjim uslovima
poslovanja koji potpuno guše mala i srednja preduzeća, manje i veće
proizvođače, poljoprivrednike, zanatlije, obrte i ugostitelje možemo privući
jedino ulagače sumnjivih namjera.
Kapital je
plaho stvorenje koje se uvijek drži podneblja koje mu pruža utočište i
sigurnost. Nikad ne ide tamo gdje osjeća ugroženost i gdje ne može da ubire
plodove. Vrlo je razmažen i nema emocija ni prema kome. Jedino što ga zanima su
sigurnost i interes. Šta od toga mi nudimo kad nam domaća privreda izumire kao
ugrožene vrste.
U Evropskoj
Uniji mala i srednja preduzeća čine 99 posto svih privrednih subjekata i doprinose
ukupnom bruto društvenom proizvodu EU sa 60 posto. Još u junu 2002. godine
lideri Evropske unije su usvojili Evropsku povelju za mala preduzeća, kojom su
pozvali članice Evropske unije i Evropsku komisiju da pomognu i pruže podršku malim
preduzećima u brojnim oblastima poput obrazovanja i obuke preduzetnika, ali i
stvaranjem efikasnijih propisa, zakona, poreskog i finansijskog sistema. Na taj
je način potpuno priznat značaj malih preduzeća za razvoj ekonomije,
konkurentnost i zaposlenost u Evropskoj uniji.
Stoga,
okosnica ekonomskog razvoja Republike Srpske moraju biti mikro (do 9
zaposlenih), mala (od 10 do 49 zaposlenih) i srednja (od 50 do 249 zaposlenih)
preduzeća. Ove tri grupe preduzeća čine više od 99,5% učešća u ukupnom broju
firmi u RS. Ovim privrednim subjektima moramo stvoriti pogodne uslove za
poslovanje, pružiti im svu potrebnu podršku i prilagoditi zakonodavstvo i
propise njihovim potrebama. Oni su temelj izlaska iz duboke ekonomske krize u
kojoj se nalazimo. Tek kad ova grupa domaćih preduzeća stane na noge možemo se
posvetiti traženju ozbiljnih stranih ulagača jer ćemo im jedino tada i biti
privlačni kao zemlja vrijedna ulaganja.
No comments:
Post a Comment